Մենք ապրում ենք քաղաքի բնակարանում, իսկ  ծնողներս՝ ամառանոցում: Եվ հիմա ես Ձեզ կպատմեմ, թե ինչպես մենք, լինելով  այդքան վատ ու  սարսափելի, վտարեցինք մեր ծնողներին և չգիտես ինչու,  դրա համար չենք ամաչում:

Իհա՛րկե, ազդեցություն ունեցավ այն փաստը, որ մեր բնակարանում բավարար տեղ չկար. մենք յոթ հոգով  ապրում ենք երեք սենյականոց բնակարանում:

Մինչ երեխաները փոքր էին, դա այնքան էլ նկատելի չէր: Ավելին, ծնողներս աշխատում էին, ամուսինս՝ նույնպես: Եվ տանը հիմնականում ես երեխաներիս և տատիկիս հետ էի:

Հետո հայրս թոշակի անցավ, իսկ մայրս դեռ աշխատում էր: Հայրս երկու ամիս անցկացրեց Մոսկվայում, զբաղվում էր կենսաթոշակի հաշվառումով, պարզապես հանգստանում  և օգնում էր  երեխաներիս պահել, ինչի համար շնորհակալություն նրան:

Իսկ  գարնանը նա գնաց դեպի ամառանոց, որպեսզի ավարտի տան շինարարությունը: Ես շինարարությունից բան չեմ հասկանում և չգիտեմ, թե նա ինչն էր հատկապես փոփոխում, բայց մարտին մեկնելուց հետո մինչև նոյեմբեր նա մնաց ամառանոցում: Իսկ  մայրս աշխատանքից հետո հանգստյան օրերին գնում էր  նրան  տեսնելու:

Հարցին՝ «մեկնո՞ւմ ես Մոսկվա», հայրս պատասխանում էր, որ այնտեղ անելիք չկա: Իսկ  ահա այստեղ  օդը մաքուր է, և տանն  ու պարտեզում  շատ գործեր կան:

Երբ մայրս թոշակի անցավ (դա գարնանն էր), նա նույնպես մեկնեց ամառանոց,  և այնտեղ ապրեցին ամբողջ ամառ և մինչև հոկտեմբեր ամսվա վերջ: Նրանք սիրում են սունկ հավաքել, պարզապես զբոսնում էին, մայրիկը գործում էր, իսկ հայրիկն ինչ-որ գործեր  էր  անում տան շուրջը:

Մեր այն հարցերին, թե «երբ եք գալու և չեք ձանձրացել», նրանք պատասխանեցին, որ եթե երեխաներիս խնամելու համար օգնության կարիք ունենամ, նրանք պատրաստ կլինեն ցանկացած պահի գալ և օգնել: Բայց և այնպես  իրենց  լավ են զգում ամառանոցում:

Ես փորձում եմ ամեն ինչ ինքս հաղթահարել, ուզում եմ, որ նրանք հանգստանան: Չնայած դա հաճախ հեշտ չէ: Քնում եմ 4-5 ժամ, աշխատում եմ: Հինգ մարդ է բնակվում այնտեղ, բայց մաքրում և եփում եմ միայն ես, և այո՛, դա էներգիա է խլում:

Ահա այսպիսի սարսափելի մարդիկ ենք ես ու ամուսինս, ինչպես տեսնում եք, մենք ուղղակի մեր ծնողներին տնից դուրս ենք հանել և հիմա նստել և վայելում ենք կյանքը:

Մենք չպետք է երեխաներ ունենայինք, չէ՞ որ յուրաքանչյուր ոք, ով ունենում է, միշտ վարձակալում է առանձին բնակարան: Եվ ոչ ոք այլևս չի ապրում ծնողների հետ: Մենք միակն  ենք երկրագնդի վրա:

Ձմռանը ծնողներս տուն են վերադառնում, կենսաթոշակի հարցերով զբաղվում և նմանատիպ այլ գործերով, օգնում խնամել երեխաներին: Նրանք գալիս են այն ժամանակ, երբ ուժեղ ցրտերն են սկսվում, քանի որ այնտե դժվար էր  վառարան վառելը:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ ՆՈՐ ԻՆՖՈ-ն

Сообщение Մեր ծնողներին մենք ուղարկեցինք ամառանոց, և ինչու ընդհանրապես մենք չենք ամաչում մեր արարքից появились сначала на ՆՈՐ ԻՆՖՈ.

Նյութը պատրաստեց ingablog.ru-ն